STER EDUKACYJNY

  Najbardziej kreatywne święto w roku zbliża się wielkimi krokami!  W okolicach 15 września uczniowie na całym świecie przypominają sobie opowieść o Vashti. Jak wielkie znaczenie miał ten pierwszy krok w odnalezieniu wiary we własne możliwości, odkryje każdy, kto przeczyta lub obejrzy sobie historię tej dziewczynki. Międzynarodowy Dzień Kropki to okazja do nieszablonowej realizacji podstawy programowej z różnych przedmiotów. To czas, w którym nauczyciel może rozwinąć skrzydła i zaproponować uczniom działania inspirujące i wyzwalające kreatywność. Dlatego tak chętnie uczestniczę w tym wydarzeniu. Oto garść zrealizowanych przeze mnie w poprzednich latach pomysłów: Przygarnij Kropka! to działania zaplanowane na pięć godzin lekcyjnych w klasie siódmej. Zrealizowałam je w ciągu jednego dnia, po wcześniejszym umówieniu się z nauczycielami prowadzącymi lekcje w mojej klasie wychowawczej. Wykorzystaliśmy elementy kodowania, udało nam się powtórzyć zasady pisania listu, tworzenie przemówienia

W zakresie moich pasji znajduje się też edukacja seksualna. W tygodniu zajmuje mniej godzin w siatce, ale nieproporcjonalnie więcej czasu muszę poświęcić na przygotowanie odpowiednich zajęć. Dziś w ósmej klasie przewrotnie zadałam na samym początku lekcji pytanie, czym jest seks i kiedy powstaje. Odpowiedzi oscylowały tylko i wyłącznie wokół zbliżenia fizycznego, uprawiania miłości fizycznej. Niejakim zaskoczeniem było dla uczniów wyjaśnienie, że słowo "seksualność" to tak naprawdę wszelkie zagadnienia mające związek z naszą płciowością, która zaczyna się kształtować wtedy, gdy dochodzi do zapłodnienia (!).  Odczarowaliśmy nieco pojęcie seksu, by zastanowić się nad tym, jakie dwa obszary wyznaczają naszą płciowość. Dzięki wspaniałym grafikom od WDŻ dla zaawansowanych  ósmoklasiści wskazali  płciowość metrykalną wyznaczaną przez narządy płciowe i określaną w dniu narodzin oraz tożsamość płciową, czyli wewnętrzne przekonanie i wiedza, jakiej kto jest płci. Następnie zaczęliśmy

Kolejny pomysł na omówienie Balladyny  Juliusza Słowackiego w trybie off- i online to edukacyjna przygoda polegająca na zamianie uczniów w dziennikarzy przygotowujących nowy numer czasopisma Głos Gopła . Zarówno wersja stacjonarna jak i zdalna nie będzie wymagała od nas stawania na rzęsach. W prosty sposób można przygotować bazę do lekcji, w trakcie której uczniowie samodzielnie przejdą przez treść lektury i wypracują różnorodne formy wypowiedzi pisemnej.  W planowaniu takich działań najbardziej lubię wykorzystywać proste, intuicyjne w obsłudze narzędzia TIK. W każdej edukacyjnej sprawie pomocny będzie Wakelet , sprawdzi się również niezawodna Canva  albo specjalnie stworzony z myślą o takich inicjatywach Smore . Tym razem wybrałam jednak bardzo przydatne Google Sites , czyli googlowską stronę do tworzenia witryn internetowych. Zredagowałam wzór, wstawiłam zdjęcia, opracowałam tytuły. Podczas powtórki do egzaminu poproszę ósmoklasistów o zredagowanie tekstów. Najbardziej wzorcowe prace

Pomysł na tę lekcję powstał spontanicznie - lekka improwizacja będąca wynikiem nauczycielskiego natchnienia 😉  Bazę stanowi cudowny fragment utworu pt. "Siła wyobraźni. Jednorożec, Zegarynek i... Mona Lisa" autorstwa Ludwika Janiona.  Autor: Ludwik Janion, "Siła wyobraźni. Jednorożec, Zegarynek i... Mona Lisa"   Po jego przeczytaniu rozmawialiśmy na temat rzeczy, na które autor zwraca uwagę. Uczniowie wskazywali elementy świata, które zazwyczaj nie są przez nas zauważalne. Zastanawialiśmy się, dlaczego tak się dzieje i co sprawia, że jesteśmy tak mało uważni.  Potem dyskutowaliśmy o różnicach w postrzeganiu świata przez ludzi, aby powoli dojść do omówienia sposobów, w jaki artyści widzą świat. Zaprezentowałam uczniom kilka obrazów, specjalnie wybrałam malowidła realistyczne i abstrakcyjne. Poprosiłam uczniów, aby podzielili się pytaniami do każdego z tych dzieł. Oglądający zgodnie stwierdzili, że najbardziej do myślenia skłaniają te nierzeczywiste i zagadkowe formy

Razem z Agatą Karolczyk - Kozyrą ( Kreatywny polonista ) i techniczną opieką Irminy Żarskiej ( Irmina Żarska - Rysunkowy język polski ) zorganizowałyśmy 15.01.2021 roku pierwszą Lubuską Noc Belfrów online.  Wydarzenie to patronatem objęli: Wiosna Edukacji , Plan daltoński oraz Wydawnictwo SENSOR . W spotkaniu wzięło udział 17 prelegentów, 3 gości specjalnych (Ewa Radanowicz oraz Anna i Robert Sowińscy) i ponad stu uczestników.  Zaproszeni prelegenci podczas swoich wystąpień dzielili się dobrą energią, doświadczeniami, interdyscyplinarnymi inspiracjami związanymi z aktywnym zdalnym nauczaniem. Wśród gości znaleźli się poloniści, językowcy, pedagodzy, nauczyciele przedmiotów matematyczno – przyrodniczych, wychowania fizycznego, edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej, czyli reprezentanci wszystkich dziedzin na wszystkich szczeblach edukacji. Zaproszenie przyjęła m.in. Zyta Czechowska, czyli Nauczyciel Roku 2019 oraz Jolanta Majkowska ( Specjalni.pl ) Na Lubuskiej Nocy Belfrów obecna by

Od zawsze lubiłam wszelkie ludowe opowieści, baśnie, klechdy, legendy. Przenikanie się świata realnego i fantastycznego wprawiało mnie w ekscytację i uczyło uważności na otaczający świat. Było też doskonałą ucieczką od krzykliwej rzeczywistości, w której jako wysoko wrażliwe dziecko nie potrafiłam się za bardzo odnaleźć. Do dziś z rzewnością wspominam  "Klechdy sezamowe" Bolesława Leśmiana , "Gałązkę z Drzewa Słońca" Jerzego Ficowskiego, "Baśnie Narodów Związku Radzieckiego" (jak przystało na epokę, w której się wychowałam) Anny Milskiej i Wandy Markowskiej.  Teraz spokojnie mogę zanurzać się w tym magicznym świecie i odkrywać go na nowo, realizując treści podstawy programowej 😜 Źródło:  http://www.boszart.pl/pl/97-legendy?p=2 Cieszę się, że legendy polskie wchodzą w zakres tematyczny dla uczniów klasy czwartej i piątej. Spokojnie, bez ujmy na honorze można się nimi ekscytować podczas zajęć lub przygotowania materiałów

Jak często zdajemy sobie sprawę z faktu, że żyjemy w zmieniającym się świecie? Czy w ogóle to dostrzegamy? Nie da się ukryć, że tempo i dynamika transformacji wymusza na nas ciągły ruch, co nie pozostaje bez wpływu na edukację. Właściwie co chwila stajemy przed koniecznością zdefiniowania na nowo roli szkoły, pozycji i roli nauczyciela, a także określenia kierunku, w którym systemowo podążymy. Tempo wdrażania przez szkoły wszelkich najnowszych doświadczeń, które mogłyby efektywniej wspierać ich działalność, jest zbyt wolne. Jeśli chcemy sprostać wymaganiom zmiennej rzeczywistości, musimy przygotować się na asymilację działań unowocześniających edukację oraz usprawniających dotychczasowy porządek rzeczy.  We współczesnych społeczeństwach zauważalne jest bycie w drodze ku "potradycyjnej" nowoczesności, która główny nacisk kładzie na indywidualizację rozumianą jako wyzwolenie się z różnych, również historycznie utrwalanych form. Indywidualizacja w takim rozumieniu prowadzi

Ken Robinson - pedagog, specjalista w dziedzinie edukacji i lider w dziedzinie rozwoju kreatywności, innowacyjności i zasobów ludzkich - w  Kreatywnych szkołach rozwija myśli zawarte w prelekcji Czy szkoły zabijają kreatywność?  Pada tam takie stwierdzenie: Kreatywność to proces generowania oryginalnych pomysłów, które mają wartość. (..) Innowacja natomiast to wprowadzanie nowych pomysłów w życie. Wszyscy jesteśmy zgodni co do tego, że kreatywność i nieszablonowe rozwiązywanie problemów to umiejętności, które w szybko zmieniającej się rzeczywistości są podstawą efektywnego działania. Prawo oświatowe określa (art. 1 pkt 18)  konieczność zapewnienia przez system oświaty kształtowania u uczniów postaw przedsiębiorczości i kreatywności sprzyjających aktywnemu uczestnictwu w życiu gospodarczym, w tym poprzez stosowanie w procesie kształcenia innowacyjnych rozwiązań programowych, organizacyjnych lub metodycznych, a także obowiązek tworzenia przez szkoły i placówki warunków do ro