STER EDUKACYJNY

Refleksje związane z tematem wspierania samodzielności ucznia zostały zebrane po prelekcji podczas V spotkania Redzkiego Klubu Kreatywnego Nauczyciela, którego organizatorem jest Irmina Żarska ( Irmina Żarska-Rysunkowy język polski ). Czym jest samodzielność uczniowska? Czy w ogóle taka istnieje? Jak ją kształtować? W jaki sposób wspierać? Wincenty Okoń definiuje ją jako formę pracy wymagająca samodzielnego zaplanowania, wykonania i skontrolowania własnej działalności pod ogólną opieką i kontrolą nauczyciela. Włodzimierz Szewczuk uważa, że jest to proces stopniowego osiągania przez jednostkę kontroli nad czynnikami determinującymi działanie. Nie ulega wątpliwości, że samodzielność to cecha myślenia i działania człowieka, warunkująca poziom jego aktywności, osiągnięć w różnych strefach działania, wyznaczająca poziom regulacji stosunków człowieka ze światem, jak i sterowania własną aktywnością. Stanowi element składowy celów kształcenia, rozwijania się w toku wykonywanych zadań i jednocz

Długo szukałam, ale wreszcie znalazłam.  W gąszczu przydatnych programów i aplikacji najbardziej wartościowe dla mnie są takie, których obsługa jest prosta, intuicyjna, efektywna i efektowna. Tak, tak... Na wyglądzie jednak też mi zależy 😉 W ustalaniu harmonogramu pracy zdalnej bardzo pomaga mi strona  wakelet.com . Mogę na niej przygotować zadania, które będą wykonywane przez uczniów w poszczególne dni. W intuicyjny sposób urozmaicam formę przekazywanych treści, dodając grafikę, zdjęcia, filmy, udostępniając linki i swoje nagrania. Po utworzeniu takiej strony, udostępniam ją uczniom.  Zagadnienia opracowuję w formie miniprojektu tygodniowego. W ostatnim czasie przygotowałam cykl różnorodnych zajęć dla klasy czwartej i piątej, a także podzieliłam się sposobem omówienia dwóch utworów Adama Mickiewicza - Śmierci pułkownika i Reduty Ordona. Mimo że program obsługuje się banalnie, to sama praca nad okiełznaniem pomysłów, zebraniem oraz wyprodukowaniem odpowiednich mater

Od zawsze marzyłam o byciu nauczycielem. Mój tata przynosił mi do domu dzienniki, więc miałam możliwość wystawiania ocen misiom i lalkom. Wybór ścieżki zawodowej był dla mnie oczywisty 😉 Rok po ukończeniu studiów rozpoczęłam pracę w szkole, ale okazało się, że wszystkie dotychczasowe doświadczenia nie pomagają w uczeniu. Przygnieciono mnie stosami dokumentów, które potrzebne są nauczycielowi, aby dobrze wykonywał swoją pracę.  Samego uczenia jakby nie dostrzegano, pomysłowość była gaszona przez system. Zamiast skupiać się na wymyślaniu atrakcyjnych działań dla uczniów, trzeba było napisać raporty, ewaluacje, plany, miliony sprawozdań, uzasadnień, opinii...  Dodatkowo krzywym okiem patrzono na entuzjastów, powtarzając jak mantrę anegdotkę: Młody nauczyciel i stary idą razem na lekcję. Młody - stosy kserówek, teka wypchana książkami, dziennik w zębach. Stary idzie na luzaka, niesie tylko klucz od sali. Młody mówi z podziwem: - No no, po tylu latach pracy, to pan ma to wszystko