STER EDUKACYJNY

Pomysł na tę lekcję powstał spontanicznie - lekka improwizacja będąca wynikiem nauczycielskiego natchnienia 😉  Bazę stanowi cudowny fragment utworu pt. "Siła wyobraźni. Jednorożec, Zegarynek i... Mona Lisa" autorstwa Ludwika Janiona.  Autor: Ludwik Janion, "Siła wyobraźni. Jednorożec, Zegarynek i... Mona Lisa"   Po jego przeczytaniu rozmawialiśmy na temat rzeczy, na które autor zwraca uwagę. Uczniowie wskazywali elementy świata, które zazwyczaj nie są przez nas zauważalne. Zastanawialiśmy się, dlaczego tak się dzieje i co sprawia, że jesteśmy tak mało uważni.  Potem dyskutowaliśmy o różnicach w postrzeganiu świata przez ludzi, aby powoli dojść do omówienia sposobów, w jaki artyści widzą świat. Zaprezentowałam uczniom kilka obrazów, specjalnie wybrałam malowidła realistyczne i abstrakcyjne. Poprosiłam uczniów, aby podzielili się pytaniami do każdego z tych dzieł. Oglądający zgodnie stwierdzili, że najbardziej do myślenia skłaniają te nierzeczywiste i zagadkowe formy

Razem z Agatą Karolczyk - Kozyrą ( Kreatywny polonista ) i techniczną opieką Irminy Żarskiej ( Irmina Żarska - Rysunkowy język polski ) zorganizowałyśmy 15.01.2021 roku pierwszą Lubuską Noc Belfrów online.  Wydarzenie to patronatem objęli: Wiosna Edukacji , Plan daltoński oraz Wydawnictwo SENSOR . W spotkaniu wzięło udział 17 prelegentów, 3 gości specjalnych (Ewa Radanowicz oraz Anna i Robert Sowińscy) i ponad stu uczestników.  Zaproszeni prelegenci podczas swoich wystąpień dzielili się dobrą energią, doświadczeniami, interdyscyplinarnymi inspiracjami związanymi z aktywnym zdalnym nauczaniem. Wśród gości znaleźli się poloniści, językowcy, pedagodzy, nauczyciele przedmiotów matematyczno – przyrodniczych, wychowania fizycznego, edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej, czyli reprezentanci wszystkich dziedzin na wszystkich szczeblach edukacji. Zaproszenie przyjęła m.in. Zyta Czechowska, czyli Nauczyciel Roku 2019 oraz Jolanta Majkowska ( Specjalni.pl ) Na Lubuskiej Nocy Belfrów obecna by

  Jedną z moich ulubionych metod pracy z uczniami jest metoda projektu.  Uwielbiam wykorzystywać sprawdzone sposoby na to, by uczniowie zyskali umiejętności przydatne im w dalszym życiu. Nie da się ukryć, że łatwiej żyje się osobom, które umieją rozwiązywać twórczo i kreatywnie problemy, sprawnie podejmują decyzje, odpowiednio selekcjonują informacje, potrafią zorganizować sobie pracę, są odpowiedzialni, komunikatywni i oswojeni z publicznymi wystąpieniami.  Praca metodą projektu trenuje właśnie te umiejętności, dlatego dobrze jest zacząć ją wdrażać do swojego warsztatu, ucząc najmłodsze zespoły klasowe.  Wdrażanie umiejętności pracy metoda projektu powinno objąć kilka etapów: Rozpoczynamy od wymyślenia tematu projektu. Mamy tu dowolność, jednak dobrze jest, gdy temat obejmie treści pp lub znacznie je poszerzy i połączy wiadomości z wielu przedmiotów. Następnie tworzymy grupę projektową. Najlepiej, gdy grupa liczy do sześciu osób. Moje doświadczenie podpowiada mi, że projekt realizowan

Realizując podstawę programową w szkole podstawowej, napotykam czasem na treści, które stanowią dla mnie nie lada wyzwanie. Za takie właśnie uważam twórczość dwóch wieszczów polskich - Mickiewicza i Słowackiego. W czwartej klasie pracuję z fragmentami Pana Tadeusza ,  kontynuuję to w klasie piątej, a także zajmuję się pamiętnikiem Zofii Bobrówny. Jak sprawić, żeby uczniowie poczuli miętę do wdzięcznych utworów obu romantycznych poetów?  Zgromadziłam materiały, które mogą posłużyć za inspirację. 1. Najpierw standardowo wprowadzam garść faktów biograficznych. Nie do zapamiętania, ale do poznania. Staram się uczynić z wieszczy realne osoby, bo to gwarantuje chęć zrozumienia ich twórczości. Nauczanie online pomaga w przemyceniu faktów z życia znanych osób, bo można zadbać o to, by były one zaprezentowane w ciekawy sposób. Źródło zdjęć: Wikipedia, połączenie własne.  W przypadku Juliusza Słowackiego odesłałam uczniów do wiarygodnego źródła, jakim jest Encyklopedi

Długo szukałam, ale wreszcie znalazłam.  W gąszczu przydatnych programów i aplikacji najbardziej wartościowe dla mnie są takie, których obsługa jest prosta, intuicyjna, efektywna i efektowna. Tak, tak... Na wyglądzie jednak też mi zależy 😉 W ustalaniu harmonogramu pracy zdalnej bardzo pomaga mi strona  wakelet.com . Mogę na niej przygotować zadania, które będą wykonywane przez uczniów w poszczególne dni. W intuicyjny sposób urozmaicam formę przekazywanych treści, dodając grafikę, zdjęcia, filmy, udostępniając linki i swoje nagrania. Po utworzeniu takiej strony, udostępniam ją uczniom.  Zagadnienia opracowuję w formie miniprojektu tygodniowego. W ostatnim czasie przygotowałam cykl różnorodnych zajęć dla klasy czwartej i piątej, a także podzieliłam się sposobem omówienia dwóch utworów Adama Mickiewicza - Śmierci pułkownika i Reduty Ordona. Mimo że program obsługuje się banalnie, to sama praca nad okiełznaniem pomysłów, zebraniem oraz wyprodukowaniem odpowiednich mater

Ken Robinson - pedagog, specjalista w dziedzinie edukacji i lider w dziedzinie rozwoju kreatywności, innowacyjności i zasobów ludzkich - w  Kreatywnych szkołach rozwija myśli zawarte w prelekcji Czy szkoły zabijają kreatywność?  Pada tam takie stwierdzenie: Kreatywność to proces generowania oryginalnych pomysłów, które mają wartość. (..) Innowacja natomiast to wprowadzanie nowych pomysłów w życie. Wszyscy jesteśmy zgodni co do tego, że kreatywność i nieszablonowe rozwiązywanie problemów to umiejętności, które w szybko zmieniającej się rzeczywistości są podstawą efektywnego działania. Prawo oświatowe określa (art. 1 pkt 18)  konieczność zapewnienia przez system oświaty kształtowania u uczniów postaw przedsiębiorczości i kreatywności sprzyjających aktywnemu uczestnictwu w życiu gospodarczym, w tym poprzez stosowanie w procesie kształcenia innowacyjnych rozwiązań programowych, organizacyjnych lub metodycznych, a także obowiązek tworzenia przez szkoły i placówki warunków do ro

O tym, jak wielką wagę w życiu ma jakość relacji, mamy okazję przekonywać się praktycznie codziennie. Świadome osoby próbują tak przekształcić rzeczywistość, żeby tworzenie więzi stanowiło jej oś, dlatego że poczucie wspólnoty to jedna z najważniejszych sfer w funkcjonowaniu człowieka. Powiązanie z innymi ludźmi może nas motywować do działania, dać siły lub zmienić całkowicie drogę życiową.  Niesamowita sprawa!  Doświadczam tej niesamowitości bardzo często. Ostatnio zostałam poproszona przez byłą uczennicę o pomoc w tworzeniu pewnego bardzo ciekawego projektu. Zadanie to dotyczy wyboru przyszłego zawodu. Nie byłoby w tym nic odkrywczego, gdyby nie to, że trzeba zacząć tworzenie tej pracy od samego początku, czyli od chwili, kiedy w głowie uczniowskiej powstał pomysł podążania w określonym kierunku. I tu okazuje się, że postawa nauczycielska ma ogromny wpływ na wybory życiowe  uczniów. Bardzo często nauczyciele są osią, od której wszystko się zaczyna - potrafią zniechęcić, za

Podczas omawiania z uczniami Stowarzyszenia Umarłych Poetów  naszła mnie refleksja, że system edukacji przypomina nieco podróż statkiem. Na łodzi znajduje się kapitan - nauczyciel i pasażerowie - uczniowie, morze to rodzice lub system, który może sprzyjać wędrówce albo powodować wiele trudności. Jednakże to od jakości współpracy załogi zależeć będą losy statku i to, czy uda mu się dotrzeć bezpiecznie do portu... Nieustannie pracuję nad wzmacnianiem swojego okrętu. Nie jest łatwo... i pewnie nie będzie, bo praca z uczniami to zazwyczaj ciągłe zmiany, które wciąż traktuję jako wyzwania. Widzę, jak bardzo system ich "zepsuł", ale wciąż chce mi się próbować to zmienić. Szukam rozwiązań. Ostatnio trafiłam na platformie  https://education.microsoft.com/pl-pl  na świetny kurs dotyczący aktywizacji uczniów i jej roli w procesie kształcenia. Bardzo to przypomina proces empowermentu oraz wiąże się z przekształcaniem rzeczywistości szkolnej w mądrą pracę nad relacjami i wzmacnian