STER EDUKACYJNY

Razem z Agatą Karolczyk - Kozyrą ( Kreatywny polonista ) i techniczną opieką Irminy Żarskiej ( Irmina Żarska - Rysunkowy język polski ) zorganizowałyśmy 15.01.2021 roku pierwszą Lubuską Noc Belfrów online.  Wydarzenie to patronatem objęli: Wiosna Edukacji , Plan daltoński oraz Wydawnictwo SENSOR . W spotkaniu wzięło udział 17 prelegentów, 3 gości specjalnych (Ewa Radanowicz oraz Anna i Robert Sowińscy) i ponad stu uczestników.  Zaproszeni prelegenci podczas swoich wystąpień dzielili się dobrą energią, doświadczeniami, interdyscyplinarnymi inspiracjami związanymi z aktywnym zdalnym nauczaniem. Wśród gości znaleźli się poloniści, językowcy, pedagodzy, nauczyciele przedmiotów matematyczno – przyrodniczych, wychowania fizycznego, edukacji wczesnoszkolnej i przedszkolnej, czyli reprezentanci wszystkich dziedzin na wszystkich szczeblach edukacji. Zaproszenie przyjęła m.in. Zyta Czechowska, czyli Nauczyciel Roku 2019 oraz Jolanta Majkowska ( Specjalni.pl ) Na Lubuskiej Nocy Belfrów obecna by

Jeden obraz jest wart więcej niż tysiąc słów  -  przysłowie chińskie. Odkąd przeczytałam w publikacji Asi Krzemińskiej Kodowanie na humanie o stronie The noun project  działającej na licencji CC BY 4.0 , bardzo często na swoich lekcjach sięgam do materiału ikonograficznego. Uważam, że stanowi on doskonałą bazę do realizacji podstawy programowej z języka polskiego, ale jest również narzędziem, które pozwala kształcić kluczowe kompetencje i rozwijać najbardziej przydatne umiejętności: tworzenia sensu, transdyscyplinarność, inteligencję społeczną, myślenie projektowe, zarządzanie poznawcze,  adaptacyjne myślenie. Oto kilka propozycji, jak skutecznie wykorzystywać symbole na lekcjach języka polskiego. Nie lubię tworzyć tzw. sprawdzianów z treści lektury. Natomiast zawsze ciekawi mnie, czy uczeń sięgnął po zadany tekst, czy dostrzega najważniejsze związki przyczynowo-skutkowe zaprezentowane w utworze. Dlatego też na pierwsze lekcje dotyczące lektury przygotowuję zestaw ikon. Zadaniem ucz

  Jedną z moich ulubionych metod pracy z uczniami jest metoda projektu.  Uwielbiam wykorzystywać sprawdzone sposoby na to, by uczniowie zyskali umiejętności przydatne im w dalszym życiu. Nie da się ukryć, że łatwiej żyje się osobom, które umieją rozwiązywać twórczo i kreatywnie problemy, sprawnie podejmują decyzje, odpowiednio selekcjonują informacje, potrafią zorganizować sobie pracę, są odpowiedzialni, komunikatywni i oswojeni z publicznymi wystąpieniami.  Praca metodą projektu trenuje właśnie te umiejętności, dlatego dobrze jest zacząć ją wdrażać do swojego warsztatu, ucząc najmłodsze zespoły klasowe.  Wdrażanie umiejętności pracy metoda projektu powinno objąć kilka etapów: Rozpoczynamy od wymyślenia tematu projektu. Mamy tu dowolność, jednak dobrze jest, gdy temat obejmie treści pp lub znacznie je poszerzy i połączy wiadomości z wielu przedmiotów. Następnie tworzymy grupę projektową. Najlepiej, gdy grupa liczy do sześciu osób. Moje doświadczenie podpowiada mi, że projekt realizowan

Niewiele wydarzeń w życiu człowieka [...] napełnia jego duszę taką bezgraniczną radością i poczuciem nieskrępowanej swobody, jak pierwszy dzień wakacji [...]. Lato czeka jak wystawny, wspaniały bankiet, a dni są wypełnione po brzegi słodkim, płynącym powoli czasem, pozwalającym do woli rozkoszować się każdym daniem.   Dan Simmons ,  Letnia noc Zawsze z utęsknieniem czekam na ten magiczny czas, na odpoczynek po wypełnionym ogromem zadań roku szkolnym. Ten był naprawdę wyjątkowy... Mnogość spraw, które mnie wciągnęła, nadała mu niepowtarzalny bieg.  Ponieważ zamierzam w pełni uczestniczyć w letnim, wystawnym bankiecie, rozkoszując się spokojem i wszelkimi wspaniałościami, chcę dokonać pewnych podsumowań... Niewątpliwie ciągle podążam naprzód, co mnie bardzo cieszy. Wiele razy mówiłam o tym, jak bardzo ważne jest pielęgnowanie w sobie pasji i chęci do działania. Moje w przemijającym roku szkolnym koncentrowały się na rozwoju, dzieleniu się i wychodzeniu ze strefy komfortu. Rozwój. Niewąt

Od zawsze lubiłam wszelkie ludowe opowieści, baśnie, klechdy, legendy. Przenikanie się świata realnego i fantastycznego wprawiało mnie w ekscytację i uczyło uważności na otaczający świat. Było też doskonałą ucieczką od krzykliwej rzeczywistości, w której jako wysoko wrażliwe dziecko nie potrafiłam się za bardzo odnaleźć. Do dziś z rzewnością wspominam  "Klechdy sezamowe" Bolesława Leśmiana , "Gałązkę z Drzewa Słońca" Jerzego Ficowskiego, "Baśnie Narodów Związku Radzieckiego" (jak przystało na epokę, w której się wychowałam) Anny Milskiej i Wandy Markowskiej.  Teraz spokojnie mogę zanurzać się w tym magicznym świecie i odkrywać go na nowo, realizując treści podstawy programowej 😜 Źródło:  http://www.boszart.pl/pl/97-legendy?p=2 Cieszę się, że legendy polskie wchodzą w zakres tematyczny dla uczniów klasy czwartej i piątej. Spokojnie, bez ujmy na honorze można się nimi ekscytować podczas zajęć lub przygotowania materiałów