WARIACJE IKONOGRAFICZNE NA LEKCJACH JĘZYKA POLSKIEGO
Jeden obraz jest wart więcej niż tysiąc słów - przysłowie chińskie.
Odkąd przeczytałam w publikacji Asi Krzemińskiej Kodowanie na humanie o stronie The noun project działającej na licencji CC BY 4.0, bardzo często na swoich lekcjach sięgam do materiału ikonograficznego. Uważam, że stanowi on doskonałą bazę do realizacji podstawy programowej z języka polskiego, ale jest również narzędziem, które pozwala kształcić kluczowe kompetencje i rozwijać najbardziej przydatne umiejętności:
- tworzenia sensu,
- transdyscyplinarność,
- inteligencję społeczną,
- myślenie projektowe,
- zarządzanie poznawcze,
- adaptacyjne myślenie.
Oto kilka propozycji, jak skutecznie wykorzystywać symbole na lekcjach języka polskiego.
Nie lubię tworzyć tzw. sprawdzianów z treści lektury. Natomiast zawsze ciekawi mnie, czy uczeń sięgnął po zadany tekst, czy dostrzega najważniejsze związki przyczynowo-skutkowe zaprezentowane w utworze. Dlatego też na pierwsze lekcje dotyczące lektury przygotowuję zestaw ikon. Zadaniem uczniów jest odczytać ich związek z treścią przeczytanej lektury. Bazę grafik do danego utworu można zawsze łatwo rozszerzać, zmieniać, indywidualizować, dostosowywać do klasy i możliwości uczniowskich. Tworzenie zapisu wyjaśniającego powiązanie grafiki z tekstem wymaga od ucznia pewnego wysiłku intelektualnego. Najpierw przecież musi rozpoznać ikonę, zastanowić się, w jaki sposób odnosi się do lektury, utworzyć zapis w formie wypowiedzi argumentacyjnej. Gotowych odpowiedzi nie znajdzie w Internecie 😏 Z doświadczenia wiem, że zadanie to jednocześnie działa na uczniów pobudzająco - ekscytują się, gdy domyślą się powiązania, prześcigają w ilości odgadniętych ikon. Mogą nad materiałem pracować samodzielnie lub w grupie. Doskonały sposób na wprowadzenie do omawiania treści lektury. Sprawdzi się również jako jedna ze stacji zadaniowych lub zadnie konkursu czytelniczego.
Ponieważ mam to szczęście pracować nad językiem polskim u siebie w szkole z osobą, która darzy sympatią materiał ikonograficzny w takim samym stopniu jak ja (Monika Iwanowska), mogę wymieniać się pomysłami i korzystać z gotowych zestawów.
W tym roku szkolnym utworzyłam zestaw dotyczący Syzyfowych prac Stefana Żeromskiego.
Materiał z https://thenounproject.com/ jest doskonały do wprowadzenia kodowania na lekcjach języka polskiego. W zeszłym roku szkolnym uczniowie klasy piątej wykorzystywali ikony do utworzenia zakodowanego planu zdarzeń lektury. Zadaniem kolegów i koleżanek z klasy było poprawne odczytanie fragmentu fabuły powieści Ania z Zielonego Wzgórza.
Skorzystałam z pomysłu Moniki Iwanowskiej podczas omawiania powieści Rafała Kosika pt. Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi.
Symbole świetnie sprawdzają się również jako element graficznego dyktanda. Na razie z takim zadaniem mierzy się moja czwarta klasa. Po wprowadzeniu reguł pisowni i słów z trudnością ortograficzną, uczniowie dostają tekst zapisany potokiem składniowym drukowanymi literami z pominięciem wyrazów zawierających określoną trudność ortograficzną. Ich zadanie polega na:
- odnalezieniu zaszyfrowanych słów,
- podzieleniu tekstu na zdania,
- przepisaniu tekstu do zeszytu z zachowaniem poprawności językowej, ortograficznej i interpunkcyjnej.
Wersja trudniejsza polega na samodzielnym stworzeniu tekstu takiego dyktanda. Moi czwartoklasiści stworzyli takie historie:
Jak zatem widać, ikony można wykorzystywać na wiele sposobów. Dla mnie najczęściej stanowią pomoc do tworzenia i odczytywania:
- kodowania,
- słów z trudnością ortograficzną,
- pojedynczych wydarzeń,
- planów zdarzeń,
- fragmentów fabuły,
- historyjek obrazkowych (na zasadzie Story Cubes),
- tworzenia ustnego i pisemnego opowiadania na bazie materiału graficznego.
Możliwości i kombinacji jest mnóstwo. Baza strony jest tak bogata, że inspiracji na pewno wystarczy na wiele różnorodnych i interesujących dla ucznia lekcji. Ograniczeniem w tym przypadku jest tylko nasza wyobraźnia! 😉
Komentarze
Prześlij komentarz