STER EDUKACYJNY

Jeden obraz jest wart więcej niż tysiąc słów  -  przysłowie chińskie. Odkąd przeczytałam w publikacji Asi Krzemińskiej Kodowanie na humanie o stronie The noun project  działającej na licencji CC BY 4.0 , bardzo często na swoich lekcjach sięgam do materiału ikonograficznego. Uważam, że stanowi on doskonałą bazę do realizacji podstawy programowej z języka polskiego, ale jest również narzędziem, które pozwala kształcić kluczowe kompetencje i rozwijać najbardziej przydatne umiejętności: tworzenia sensu, transdyscyplinarność, inteligencję społeczną, myślenie projektowe, zarządzanie poznawcze,  adaptacyjne myślenie. Oto kilka propozycji, jak skutecznie wykorzystywać symbole na lekcjach języka polskiego. Nie lubię tworzyć tzw. sprawdzianów z treści lektury. Natomiast zawsze ciekawi mnie, czy uczeń sięgnął po zadany tekst, czy dostrzega najważniejsze związki przyczynowo-skutkowe zaprezentowane w utworze. Dlatego też na pierwsze lekcje dotyczące lektury przygotowuję zestaw ikon. Zadaniem ucz

  Jedną z moich ulubionych metod pracy z uczniami jest metoda projektu.  Uwielbiam wykorzystywać sprawdzone sposoby na to, by uczniowie zyskali umiejętności przydatne im w dalszym życiu. Nie da się ukryć, że łatwiej żyje się osobom, które umieją rozwiązywać twórczo i kreatywnie problemy, sprawnie podejmują decyzje, odpowiednio selekcjonują informacje, potrafią zorganizować sobie pracę, są odpowiedzialni, komunikatywni i oswojeni z publicznymi wystąpieniami.  Praca metodą projektu trenuje właśnie te umiejętności, dlatego dobrze jest zacząć ją wdrażać do swojego warsztatu, ucząc najmłodsze zespoły klasowe.  Wdrażanie umiejętności pracy metoda projektu powinno objąć kilka etapów: Rozpoczynamy od wymyślenia tematu projektu. Mamy tu dowolność, jednak dobrze jest, gdy temat obejmie treści pp lub znacznie je poszerzy i połączy wiadomości z wielu przedmiotów. Następnie tworzymy grupę projektową. Najlepiej, gdy grupa liczy do sześciu osób. Moje doświadczenie podpowiada mi, że projekt realizowan

Niewiele wydarzeń w życiu człowieka [...] napełnia jego duszę taką bezgraniczną radością i poczuciem nieskrępowanej swobody, jak pierwszy dzień wakacji [...]. Lato czeka jak wystawny, wspaniały bankiet, a dni są wypełnione po brzegi słodkim, płynącym powoli czasem, pozwalającym do woli rozkoszować się każdym daniem.   Dan Simmons ,  Letnia noc Zawsze z utęsknieniem czekam na ten magiczny czas, na odpoczynek po wypełnionym ogromem zadań roku szkolnym. Ten był naprawdę wyjątkowy... Mnogość spraw, które mnie wciągnęła, nadała mu niepowtarzalny bieg.  Ponieważ zamierzam w pełni uczestniczyć w letnim, wystawnym bankiecie, rozkoszując się spokojem i wszelkimi wspaniałościami, chcę dokonać pewnych podsumowań... Niewątpliwie ciągle podążam naprzód, co mnie bardzo cieszy. Wiele razy mówiłam o tym, jak bardzo ważne jest pielęgnowanie w sobie pasji i chęci do działania. Moje w przemijającym roku szkolnym koncentrowały się na rozwoju, dzieleniu się i wychodzeniu ze strefy komfortu. Rozwój. Niewąt

Od zawsze lubiłam wszelkie ludowe opowieści, baśnie, klechdy, legendy. Przenikanie się świata realnego i fantastycznego wprawiało mnie w ekscytację i uczyło uważności na otaczający świat. Było też doskonałą ucieczką od krzykliwej rzeczywistości, w której jako wysoko wrażliwe dziecko nie potrafiłam się za bardzo odnaleźć. Do dziś z rzewnością wspominam  "Klechdy sezamowe" Bolesława Leśmiana , "Gałązkę z Drzewa Słońca" Jerzego Ficowskiego, "Baśnie Narodów Związku Radzieckiego" (jak przystało na epokę, w której się wychowałam) Anny Milskiej i Wandy Markowskiej.  Teraz spokojnie mogę zanurzać się w tym magicznym świecie i odkrywać go na nowo, realizując treści podstawy programowej 😜 Źródło:  http://www.boszart.pl/pl/97-legendy?p=2 Cieszę się, że legendy polskie wchodzą w zakres tematyczny dla uczniów klasy czwartej i piątej. Spokojnie, bez ujmy na honorze można się nimi ekscytować podczas zajęć lub przygotowania materiałów

Realizując podstawę programową w szkole podstawowej, napotykam czasem na treści, które stanowią dla mnie nie lada wyzwanie. Za takie właśnie uważam twórczość dwóch wieszczów polskich - Mickiewicza i Słowackiego. W czwartej klasie pracuję z fragmentami Pana Tadeusza ,  kontynuuję to w klasie piątej, a także zajmuję się pamiętnikiem Zofii Bobrówny. Jak sprawić, żeby uczniowie poczuli miętę do wdzięcznych utworów obu romantycznych poetów?  Zgromadziłam materiały, które mogą posłużyć za inspirację. 1. Najpierw standardowo wprowadzam garść faktów biograficznych. Nie do zapamiętania, ale do poznania. Staram się uczynić z wieszczy realne osoby, bo to gwarantuje chęć zrozumienia ich twórczości. Nauczanie online pomaga w przemyceniu faktów z życia znanych osób, bo można zadbać o to, by były one zaprezentowane w ciekawy sposób. Źródło zdjęć: Wikipedia, połączenie własne.  W przypadku Juliusza Słowackiego odesłałam uczniów do wiarygodnego źródła, jakim jest Encyklopedi